Dit eiland is magisch... hier verlies je elk benul van dag of tijd (als gevolg waarvan ik vanmorgen tegen Ruben zuchtte: 'nog 3 nachtjes oef'... en Ruben me wakker schudde: 'nog maar 2 schat'...). Een betere mindfullness cursus dan hier zijn, is er niet...

Het eiland kent misschien hooguit een twintigtal accommodaties en heeft het ene na het andere schattige eettentje. Er rijden geen auto's; fietsen en golfkarretjes zijn hier de middelen van transport op enkel zandwegen. Overal klinkt muziek. Iedereen lacht en is ontspannen. Als je hier als backpacker aankomt, blijf je volgens mij gewoon lekker een paar maanden.

Het is dus echt de perfecte plek voor onze laatste bestemming van deze reis. We zitten in een bungalow op het strand en de zee is rustig en ondiep. Terwijl wij op een bedje liggen of in de zee hangen, spelen zij in het water, op het strand, in ons huisje. Ze zijn hier zeer 'low maintenance' een aangename afwisseling van het dagelijks leven. Het idee dat we straks weer vanalles moeten benauwd een beetje. Dit bezig bijtje geniet wel even van de totale rust. Schelpen zoeken, zandkastelen bouwen en toneelstukjes opvoeren met de kinderen.

Gisteren ontmoetten we een ander Nederlands stel met 3 kinderen. Ook zij waren hun reis van tig jaar geleden aan het herbeleven. We hebben (te)veel biertjes met ze gedronken en een enorm gezellige middag gehad. De kinderen hadden het leuk samen. Life is good at the beach...

Over 2 dagen komt er een einde aan deze geweldige reis. In het begin moest ik er echt even inkomen. De warmte, de armoede, het verkassen... Maar nu zou ik nog maanden zo door kunnen gaan en prijs ik me zoveel ervaringen rijker, wat een leven hebben we toch. Hoop dat de kinderen dit, een beetje, beseffen. Zondag wordt een flinke reis: golfkar taxi naar boot - boot - taxibus naar vliegveld - vliegen naar Keulen - opgehaald door Oma Olly, dus die weer naar Venlo brengen - Venlo naar Amsterdam. Pfff gelukkig zijn we uitgerust hahaha.