De jungle plek was heeeeel bijzonder!! We zaten hier in een bijzonder mooi hutje en dito tent:

Grappig want we hadden het er net over gehad dat hoe erg de Mexicanen hun best doen, ze niet kunnen weten/snappen wat Europeanen zoeken qua gezelligheid. Komen we hier: sfeervol verlicht, gezellige aankleding, mooie meubels. Wat blijkt? Eigenaar is van origine frans! Het zou een aflevering van zo'n tv programma kunnen zijn. De een komt uit Mexico stad, de ander uit Frankrijk; ze ontmoeten elkaar in Parijs en gooien het roer om. Ze hebben hier nu anderhalf jaar dit stuk grond en bouwen langzaam verder. Het is hier EXTREEM rustig en dat heeft zelfs effect op die wilde dieren van ons. Om je heen hoor je de geluiden van de jungle en af en toe zien we zelfs aapjes in de bomen. Ze bouwen hier hun eigen cenote om in te zwemmen maar die is nog niet af dus de kinderen vermaken zich wel in het 'zwembad'. Zie hier in de verte...

De eerste dag gingen raf en joas de jungle in op zoek naar takken. Hier redelijk voor ons huisje begint joas te krijsen niet normaal! Mieren! Wij denken nog: een mier doe normaal! Maar doordat hij zo hard schreeuwt lopen we naar hem toe en troosten hem. Even later zitten we in het zwembad en worden we omsingeld door duizenden en duizenden mieren. Hoewel ze niet het water inkomen is Joas bang en roep ik Esther hem op te halen. Zij wordt gelijk aangevallen door de soldaten. Mieren die de trekkers beschermen. Ze springen en bijten. Dus Esther gilt om Ruben. Je moet er met je schoenen doorheen. Dat doet hij, maar ook hem pakken ze. Even later kan ik ook ontsnappen. O my God! Nu snappen we waarom Joas zo in paniek was, huilend naar ons toe rende en riep: 'Ze dachten dat ik een eetplek was, maar ik ben geen eetplek, ik ben een kindje!' We lachen nog elke dag hierom.
Gisteren regende het en hadden we een rustige ochtend in het hutje. Knutselen, spelletjes... 's middags begon het enorm hard te onweren. Echt zo hard dat Esther en ik gillend opsprongen. Gelukkig moesten de jongens er alleen maar om lachen. We gingen naar Cancun om te eten en bij thuiskomst was er geen stroom meer: alles pikdonker!! En nu? Lang leve de Netflix downloads.
vandaag hebben we Esther weggebracht en gaan we met de taxi, boot en golfkar naar onze laatste bestemming voor nog 5 nachten: Isla Holbox!